1 listopada 2018. Strona główna 🐶 ŻYCIE CODZIENNE Z PSEM Pies a nowy członek rodziny. Pojawienie się w domu nowego członka rodziny zawsze jest powodem wielu emocji. Oczekując przyjścia na świat dziecka należy do tej nowej sytuacji przygotować również psa. Pominięcie tej kwestii może sprawić, że nasz pupil będzie czuł się
Kiedy w domu pojawia się dziecko, pies może poczuć się odrzucony, zaniedbany i odstawiony na drugi plan. Dla jego właścicieli najważniejsze staje się niemowlę, przez co mają mniej czasu na dotychczasowe rytuały z pupilem, a to burzy jego dotychczasowy porządek. Dlatego odpowiednio wcześniej powinno się przygotować czworonoga do takiej sytuacji. – Kiedy pojawia się dziecko, często zdarza się, że uwaga właścicieli psa kierowana jest bardziej na dziecko niż na psa. W związku z tym pies kojarzy sobie pojawienie się dziecka z deficytami, które go nagle spotkały – mówi Aneta Awtoniuk, behawiorystka, trenerka psów ze Szkoły dla Psów Azorres. Dlatego powinno się stopniowo przyzwyczajać psa do tego, że wkrótce w domu pojawi się nowy członek rodziny. Z dnia na dzień trzeba poświęcać mu coraz mniej czasu i uwagi, tak żeby później drastycznie nie odczuł tej różnicy. Ważna jest nie tylko zmiana przyzwyczajeń, ale także odpowiedni podział przestrzeni domowej. – Kiedy chcemy, żeby jeden z pokojów w domu był pokojem dziecka i nie chcielibyśmy, żeby pies tam wchodził, musimy wprowadzić tę zasadę jeszcze w trakcie ciąży, a nie w momencie, kiedy dziecko się pojawia. Bo wtedy pies będzie walczył o to, co do tej pory mógł wykonywać, czyli wchodzić do tego pokoju – tłumaczy Aneta Awtoniuk. Behawioryści radzą także, by oswoić psa z zapachem malucha, choćby przynosząc ze szpitala śpioszki. Gdy pies wącha dziecięce ubranko, trzeba go pogłaskać i czule z nim rozmawiać, tak by ten zapach dobrze mu się kojarzył. W żadnym wypadku nie można zostawiać psu niemowlęcego ubranka do zabawy tak, by mógł je zniszczyć. – Kiedy mama wraca z dzieckiem ze szpitala do domu, musi wziąć pod uwagę to, że chwilę jej nie było i w związku z tym pies będzie stęskniony. Będzie oczekiwał, że ona przywita się z nim tak czule, jak do tej pory, kiedy wracała bez dziecka. Dlatego kiedy mama wraca, to oddaje dziecko tacie i wita się z psem sama, bo pies może z ekscytacji na nią skoczyć i niechcący zrobi krzywdę dziecku – dodaje Aneta Awtoniuk. Nie powinno się dopuszczać do sytuacji, w której pies będzie z dzieckiem konkurował. Trzeba znaleźć czas na spacer i porcję pieszczot, które będą zarezerwowane tylko dla czworonoga. Źródło: Newseria Przejdź do następnej strony
Pełny kurs „SUPER OPIEKUN, czyli posłuszny pies w 90 dni” - 6 modułów: - Smycz na luzie, - Psia Akademia - jak dogadać się z pupilem, - Psie ADHD, - Wychowanie Szczeniaka, - Jak oswoić psa z sytuacjami i rzeczami. E-book: Lato z psem. 20-minutowa konsultacja ( dla pierwszych 15 osób!) Dostęp do szkolenia na 365 dni. zapytał(a) o 15:42 Jak oswoić psa z nowym domem? Od 3 dni opiekuje się moim kundelkiem. Ma na imię Czika. Suczka. Boi sie mnie..:-( Nie gryzie jest cudowna i w ogóle jest spokojnym pieskiem tylko że jak jest d omu to ine biega gdzieś, trudno ja wyciągnąć na spacer i jak jest domu to nie chasa sobie po domu ani nie biega tylko połozy się i leży. No bo ciocia mi ją dała no to Czika świetnie bawiła się pluszakami u cioci, teraz jak jej pupiłam gryzawki, pluszaki, piłeczki nawet nie weźmie do gęby. Ja widziałam jak ona sie u cioci bawiła, była taka radosna i wgl... Może teskni za jej Mamusią... Niestety ja mam daleko do mojej cioci żeby ona mogła czasem odwiedzać swoją mamę. Jest taka smutna...Co powinnam zrobić To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 19:02: daj jej czas, moja jak do mnie przyszła to z nerwów miała krwawe biegunki :/ w końcu się przyzwyczai, nic na siłę, nie bądź nachalna, jak będzie chciała to sama przyjdzie, jeszcze będzie cię zaczepiać żeby się z nią bawić. a ma jakiś kocyk czy coś ze starego domu? bo to ważne, możesz jej wsadzic do kartonu (zrób z niego budkę) taką szmatkę aby czuła zapach matki i starego mieszkania, będzie się lepiej czuła :) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:55 Kinga201 odpowiedział(a) o 15:44 moim zdaniem to chodzić na ogrodzony teren puścić ją ze smyczy potem bawić się z nią i najlepiej żeby miał przyjaciela psa albo pluszaka psa a śpi z toba w pokoju? [LINK] Na początku zawsze tak jest, ale z czasem psy się przyzwyczajają Uważasz, że ktoś się myli? lub Czy zastanawialiście się kiedyś o psach w Minecraftcie? Oto odcinek, w którym oswajamy wilka! Pokazujemy też parę przydatnych trików z psami. Facebook: https Panthermedia Twój pupil ma swoje miejsce w rodzinie i przywileje z nim związane. Pojawienie się dziecka zaburza dobrze znany porządek. Psy nie lubią nagłych zmian. Dlatego trzeba je odpowiednio wcześnie na nie przygotować. Narodziny dziecka sprawiają, że dla psa wszystko się zmienia. Przyzwyczajony do codziennych spacerów, porcji pieszczot, możliwości swobodnego przemieszczania się po całym domu zwierzak nagle styka się z nową rzeczywistością. A wszystko przez obco pachnące zawiniątko, które pojawiło się w domu. Właścicielom zaczyna brakować czasu. Zdezorientowany pupil próbuje domagać się swoich praw i może zacząć sprawiać kłopot. Przygotowujesz się do macierzyństwa? Wykorzystaj ten czas, by twój pies też miał czas oswoić się ze zmianami, jakie wkrótce nastąpią. Od czego zacząć przygotowanie psa na narodziny dziecka? Pies nie powinien poczuć, że pojawienie się dziecka jest powodem pogorszenia się jego sytuacji. Ciążę poświęć nie tylko na przygotowanie do porodu, ale również na zmianę psich przyzwyczajeń i oswojenie zwierzęcia z ilością czasu, jaki zamierzasz mu poświęcać (będzie go mniej, bo więcej uwagi pochłonie dziecko). Jeśli wasz pupil nie będzie miał wstępu do dziecinnego pokoju, już teraz nie pozwalaj mu tam wchodzić. Ustal pory spacerów, aby po porodzie wyprowadzanie psa nie sprawiało kłopotu. Zmiany staraj się wprowadzać stopniowo, aby go nie stresować. Nie zapominaj, że psu należy się jeden długi spacer, na który codziennie zabierze go ktoś z domowników (pozostałe wyjścia mogą być krótkie). Początkowo nie jest łatwo prowadzić psa na smyczy i wózek z dzieckiem. Taki spacer nie da też zwierzęciu okazji do wybiegania się, nie pozwoli mu wystarczająco dużo powęszyć – to odprężająca psia rozrywka. Może też się okazać, że przy nowych obowiązkach trudno wygospodarować czas na spacery z psem. Dobrym rozwiązaniem bywa znalezienie osoby, np. z sąsiedztwa, która również ma psa i zgodzi się spacerować z dwoma. Zobacz: Najbardziej nieposłuszne rasy psów W jaki sposób oswajać psa z dzieckiem? Zanim dziecko pojawi się w domu, pies powinien obwąchać fragment jego garderoby przyniesiony ze szpitala, to pozwoli oswoić się z zapachem nowego domownika. W czasie, gdy pies wącha pieluszkę lub dziecięce ubranko, zwracaj się do niego czule, podrap za uchem, by zapach zaczął dobrze się kojarzyć. Nie zostawiaj psu niemowlęcego ubranka, które mógłby w zabawie zniszczyć. Zapach dziecka nie może kojarzyć się z fajnym szarpaniem, rozrywaniem czy gryzieniem. Ta rzecz należy do ciebie i pies ma ją szanować. Podczas pierwszego kontaktu z dzieckiem powinien panować spokój. Nie przepędzaj psa, który będzie chciał się z tobą przywitać, przywołaj go i ostrożnie przedstaw mu maleństwo. Oddawanie psa na jakiś czas np. do babci i przyprowadzenie do domu, gdy już pojawi się w nim dziecko, nie jest dobrym pomysłem. Czytaj też: Jak zorganizować powrót noworodka ze szpitala? Jak nie dopuścić do rywalizacji między psem i niemowlęciem? Pies nie powinien czuć się ważniejszy od dziecka lub być o nie zazdrosny. Zwierzę szybko zauważa, że noworodka, jak szczeniaczka, łatwo sobie podporządkować. Choćby zachowywał się przy dziecku jak najbardziej poprawnie, nie zostawiaj go z nim sam na sam nawet na chwilę – to może być zagrożeniem dla zdrowia i życia noworodka. Nie dopuść do sytuacji, w której pies poczuje się odsunięty i zacznie konkurować z dzieckiem o twoje względy. Miej dla niego czas na pieszczoty i zabawę – tak ją aranżuj, aby kojarzyła się psu z obecnością dziecka. Polecamy: Pierwsze dni z noworodkiem - najlepszy scenariusz Fotolia Urodzisz dziecko, musisz oddać psa? Gdy w domu pojawia się dziecko, dla psa wszystko się zmienia, a zwierzęta nie lubią zmian. Zobacz, jak przygotować psa na narodziny dziecka, by wszyscy w domu czuli się bezpiecznie. Dla psa pojawienie się w domu dziecka to wielka rewolucja. Nowy domownik to nowy zapach, który zwierzę musi zaakceptować, nowe dźwięki (płacz, kwilenie), do którego musi się przyzwyczaić, ale też źródło stresu, ponieważ właściciele bardzo dużo uwagi, którą wcześniej poświęcali ukochanemu pupilowi, kierują na to nieoczekiwane – z punktu widzenia psa – zjawisko. Nagle zostaje zburzona ustalona wcześniej hierarchia i porządek dnia. Dzięki kilku prostym trikom i przestrzeganiu zasad pies może jednak szybko odnaleźć się w nowej sytuacji. Jak przygotować psa na narodziny dziecka – plan działania Pies powinien jak najszybciej oswoić się z zapachem dziecka. Jak to zrobić? Tuż po porodzie, gdy dziecko z mamą jest jeszcze w szpitalu, tata przynosi domu fragment dziecięcej garderoby, np. kaftanik, który miał na sobie noworodek, by dać go psu do obwąchania . Najlepiej zrobić to od razu pierwszego dnia po narodzinach, pies potrzebuje czasu, by utrwalić sobie nowy zapach. Kiedy pies obwąchuje rzecz należącą do dziecka, pogłaszcz go czule, podrap za uchem. Porcja pieszczot, którą go obdarzysz, sprawi, że nowy zapach wywoła przyjemne skojarzenia. Kiedy noworodek pojawi się w domu, nie odsuwaj od niego nerwowo psa. Traktuj zwierzę ze spokojem. Pozwól mu patrzeć, jak karmisz i przewijasz dziecko , a od czasu do czasu również polizać noworodka po nóżce czy rączce. Pies nie powinien jednak nigdy lizać dziecka po buzi. Nie wyganiaj psa z pokoju, w którym przebywa noworodek, ale staraj się zawsze mieć nad nim kontrolę – nigdy nie zostawiaj malutkiego dziecka sam na sam ze zwierzakiem. Zadbaj o to, by pies nie poczuł się ważniejszy od dziecka. W jego oczach niemowlę to szczenię , które należy... Adobe Stock Pies – idealny towarzysz zabaw dziecka czy zagrożenie? Masz małe dziecko i psa? Prawdopodobnie bagatelizujesz ryzyko, jakie zwierzak stanowi dla twojej pociechy. Nie, nie chcemy cię straszyć! Naszym celem jest zmuszenie cię do myślenia i do postępowania, które zwiększy bezpieczeństwo twojego dziecka! Co jakiś czas słyszy się, że pies pogryzł dziecko. Słysząc taką informację każdy właściciel psa myśli, że to pewnie jakiś obcy zwierzak poturbował malca. Okazuje się jednak, że najczęściej sprawcami ugryzień są psy domowe . I jakby tego było mało, często dochodzi do nich w obecności osób dorosłych. Ankieta przeprowadzona wśród właścicieli psów jasno pokazała, że bagatelizują oni ryzyko, jakie psy stwarzają dla dzieci. Zobacz też: Czy pozwalać psu lizać dziecko po twarzy? Żywa maskotka? Nie! Dzieci kochają zwierzęta. Uwielbiają je głaskać, poklepywać i tulić. Bawi je gonienie zwierzaka, łapanie za uszy i ogon. Takie okazywanie czułości, zwłaszcza gdy do kontaktu dochodzi, gdy pies go nie chce , może skończyć się źle dla malca. Jeśli pies poczuje się prześladowany i napadnięty, może próbować się bronić, używając do tego zębów. Winni dorośli Nawet najspokojniejszy pies potrafi stracić cierpliwość do dziecka. I nie ma tu znaczenia rasa zwierzaka – zarówno duży owczarek niemiecki, jak i łagodny golden retriever czy filigranowy yorczek, potrafią ugryźć. O ile w przypadku dużych psów, dorośli zachowują większą ostrożność w kontaktach zwierzak-dziecko, to w przypadku małych ras, często bagatelizują ryzyko , jakie pies stwarza dla dziecka. A dokładniej: ryzyko, jakie dla siebie stwarza dziecko, nieumiejętnie obchodząc się ze zwierzęciem. Wyniki ankiety Naukowcy przeprowadzili ankietę wśród właścicieli psów posiadających dzieci. Wynika z niej, że w stosunku do obcych psów, zachowują oni zdrowy stopień nieufności. Natomiast jeśli chodzi o psy domowe, których są właścicielami, są zbyt ufni i nie biorą pod uwagę tego, że ich własny pupil może skrzywdzić dziecko. Przez to nie zachowują należytej ostrożności . Przykład? O ile zabraniają córce czy synowi niepokoić psa na jego własnym posłaniu, to poza nim... 5 powodów, by kupić dziecku psa lub kota Małe dzieci szybciej rozwijają się w towarzystwie zwierząt. To pewnik. Jednak zanim weźmiesz do domu psa, kota lub chomika, zastanów się, czy to na pewno dobry pomysł. Dzieci uwielbiają obserwować, jak zwierzęta jedzą, zasypiają, bawią się i myją. Psychologowie dziecięcy i lekarze zgodnie potwierdzają, że zwierzęta spełniają funkcje terapeutyczne . Bliski kontakt z nimi może usprawnić dziecko ruchowo (dziecko biega za ukochanym zwierzątkiem), emocjonalnie i uczuciowo. 1. Zwierzak uczy odpowiedzialności Okazuje się, że dziecko wychowujące się ze zwierzętami przejawia większe poczucie odpowiedzialności, jest lepiej przygotowane do życia w grupie, mniej agresywne. Potrafi współdziałać z rówieśnikami. 2. Pies lub kot zapewnia poczucie bezpieczeństwa i daje dziecku pewność siebie Obecność zwierzęcia w domu pomaga lękliwym i nieśmiałym dzieciom . Uczą się przy nim odwagi. Z psem-przyjacielem nie boją się wyjść samodzielnie na podwórko. Tulenie się do miękkiej sierści psa czy kota uspokaja, koi nerwy. 3. Opieka nad zwierzakiem rozwija samodzielność dziecka Dziecko, które opiekuje się zwierzęciem, karmi je, myje, dba o spacery, uczy się samodzielności, podejmowania decyzji, a także tolerancji - przecież to często zwierzę decyduje, czy w danym momencie ma ochotę na zabawę lub pieszczotę. Sprawdź, czy twój 3-4-latek jest samodzielny - test 4. Zwierzak ułatwia kontakty z rówieśnikami Spacery z psem, kotem czy królikiem to świetna okazja, by nawiązać znajomość z nowym kolegą. Nieśmiałe dziecko zapomina o swoich lękach, koncentrując się na zwierzęciu i jego potrzebach. 5. Zwierzak stymuluje rozwój mowy dziecka Dziecko jest zachwycone poczynaniami zwierzęcego przyjaciela. Cieszy się każdą jego nową zabawą, chce z nim rozmawiać, opowiadać wszystkim, czego dokonał jego pupil. Kontakt ze zwierzęciem znacznie przyspiesza rozwój mowy dziecka (zobacz film, jak wspierać rozwój mowy dziecka ). Zobacz też 10 sposobów na wspieranie rozwoju dziecka Zanim... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny –​ 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum? 1. Zapoznanie z zapachem. Na początku zamknij kota w bezpiecznym pomieszczeniu np: w łazience. Następnie wprowadź psa do domu kota. Uwaga pies musi być na smyczy, jakby mu przyszło do głowy zajrzeć do łazienki i wystraszyć kota to nici z naszego misternego planu. 2.
-Reklama- Wkrótce urodzisz dziecko i obawiasz się, jak twój pies zareaguje na nowego członka rodziny? Grunt to dobre przygotowanie. Jeśli jeszcze w trakcie ciąży zadbasz o swojego pupila, łatwiej oswoi się z rewolucją, jaka go czeka w związku z narodzinami twojego się dziecka w domu to duża zmiana, nie tylko dla nas – rodziców, ale też i naszych pupili, które do tej pory same były traktowane jak nasze dzieci. Wiele posiadaczek psów obawia się wprowadzenia nowego członka rodziny do domu – boją się reakcji psa i tego, jak będzie radził sobie z nową sytuacją. Choć każdy pies jest inny i reaguje na dzieci w różny sposób, istnieją wytyczne, dzięki którym akceptacja nowego stanu rzeczy dla każdego psa będzie przygotować psa na powitanie noworodka w domu?Przygotuj domPrzygotowania związane z urządzaniem pokoiku lub kącika dla dziecka zacznij wiele tygodni przed planowanym terminem porodu. Ze złożeniem łóżeczka i innych sprzętów dla dziecka nie czekaj do ostatniej chwili. Pies powinien mieć szansę oswoić się z nowym porządkiem w domu czyli nowymi meblami i ustawieniem ich. To pierwszy krok, który da mu do zrozumienia, że szykują się zmiany, które musi zaakceptować. Ponadto, urządzając kompletnie miejsce dla dziecka w domu, przyzwyczajasz psa do obecności niespotykanych do tej pory w twoim domu rzeczy np. do domu znajomych z dzieckiem-Reklama- Zanim pies pozna twoje dziecko, dobrze by było oswoić go w ogóle z obecnością w pobliżu malucha. Pozwól mu obwąchiwać wózki z dziećmi na spacerze a jeśli wykazuje przyjazne nastawienie do dzieci, daj mu możliwość podejścia bliżej, pogłaskania. Ponieważ psy różnie reagują na płacz dziecka, warto oswoić swojego pupila z tym dźwiękiem nawet kilka tygodni przed porodem. Wystarczy nagrać odgłosy malucha, szczególnie płacz niemowlęcia (może masz wśród znajomych kogoś, kto ma małe dziecko) i co jakiś czas odtwarzać ten dźwięk w swoim domu, by przyzwyczaić do niego nowe reguły spaniaJeśli pies jest przyzwyczajony do spania z tobą w łóżku, dobrze jest to nieco zmodyfikować. Można na przykład nauczyć psa, by spał w nogach a nie na naszej poduszce. Można kupić mu kojec i przyzwyczaić go do nowego legowiska. Jeśli obawiamy się obecności psa blisko śpiącego dziecka, podejmijmy trud nauki spania psa poza pokoikiem dziecka. Ponieważ wiadomo, że nie będzie to proste, dobrze jest zająć się tym kilka tygodni przed narodzinami poznaj psa z zapachem dzieckaTa rada dotyczy już zachowania się wobec psa po porodzie. Jeszcze zanim wyjdziesz ze szpitala położniczego, poproś kogoś z rodziny, by zabrał z porodówki kilka rzeczy, które miały kontakt z dzieckiem i zaniósł je do powąchania twojemu psu. To mogą być pieluszki tetrowe, ubranka czy kocyk. Rozłożenie ich w domu, jeszcze przed wprowadzeniem dziecka, pozwoli psu oswoić się z nowym zapachem i zacząć go zaniedbuj psaJeśli dziecko zostanie zaakceptowane przez psa, nie oznacza to końca pracy nad ich relacją. By pies nie czuł się odtrącony przez ciebie i nie wykazywał agresji wobec dziecka, musisz sprawiedliwie dzielić swoją czułość i opiekę między dziecko i psa. Gdy trzymasz i tulisz malucha w ramionach, mów również do swojego psa a jak masz możliwość – pogłaszcz. Dawaj mu smakołyki, gdy karmisz dziecko, zabieraj go na wspólne spacery. Dzięki temu będzie wiedzieć, że dziecko to nie wróg a przyjaciel i nie trzeba rywalizować z nim o twoją jeszcze:Ciąża i zwierzę w domu – na co uważać?Autor: Aniafoto:

Jak zaprzyjaźnić się z adoptowanym psem? 4 sztuczki, aby nawiązać więź z adoptowanym psem. Dawaj i bierz gry. Podczas nawiązywania więzi z adoptowanym psem ważne jest, aby zidentyfikować i rozwiązać wszelkie reaktywne zabawki lub pokarmy, a także zapobiegać takim problemom, grając w gry dawania i brania.

Catherine Delahaye / getty images Pojawienie się w domu dziecka to wielka życiowa rewolucja nie tylko dla świeżo upieczonej mamy, ale całej rodziny, w tym także naszych pupili. Warto przygotować na zmianę dotychczasowego trybu życia także czworonoga. Spacery z wózkiem Nie dla każdego psa spacerowanie obok wózka jest sprawą oczywistą. Jeśli Twój pupil jest z tych bardziej lękliwych warto oswoić go z dodatkowym "gadżetem" na spacerze. Wózki zwykle kupujemy zanim maluch pojawi się na świecie, więc można zabierać na spacery z psem także wózek. Problem podczas wspólnych spacerów może okazać się też wchodzenie psa pod koła wózka. Jeśli odpowiednio wcześniej nauczysz czworonoga chodzić po jego jednej stronie wasze spacery staną się o wiele łatwiejsze. Warto też zapoznać i oswoić psa z zaprzyjaźnioną osobą, która w razie problemów będzie mogła zabrać pieska na spacer. Czytaj także: Wyprawka dla noworodka. Co kupić dla noworodka? Co przyda się dziecku i mamie w pierwszych dniach życia? Rady Czytaj także: Niemowlę próbuje usiąść – na co zwrócić uwagę? Zapoznanie psa z dzieckiem Zanim przywieziemy malucha do domu warto najpierw zabrać jego pieluchę, na której będzie zapach naszego dziecka. Pies lub kot powinien ją powąchać, ale nie bawić się nią lub gryźć. Warto przy tej okazji pogłaskać pupila, żeby nowy zapach kojarzył mu się z czymś przyjemnym. Po przywiezieniu malucha do domu powinniśmy zapoznać z nim zwierzę. Warto też dawać psu, czy kotu się przyglądać wszystkim czynnościom związanym z noworodkiem. Można dać polizać psu np. nóżkę dziecka (nigdy nie twarz). Zwykle po kilku tygodniach psy tracą zainteresowanie nowym domownikiem, który ciągle leży, jednak zawsze należy zachować czujność i nigdy nie zostawiać psa ani kota z dzieckiem sam na sam. Czytaj także: 10 najlepszych ras psów dla dzieci Płacz dziecka Płacz dziecka będzie dla psa czymś zupełnie nowym. Warto zapoznać go z tym dźwiękiem, jeszcze przed pojawieniem się w domu dziecka. W internecie można znaleźć mnóstwo nagrań z płaczącymi dziećmi, które można puszczać pupilowi Czytaj także: Płacz dziecka, czyli co niemowlę chce nam powiedzieć? Bezpieczeństwo i higiena Pamiętaj o regularnym odrobaczaniu pupila i zadbaniu o jego legowisko, które powinno być prane przynajmniej raz w tygodniu i codziennie wytrzepywane. Po zabawie z psem każdorazowo powinniśmy też umyć ręce. Czytaj także: Czy zwierzęta domowe przenoszą koronawirusa? Czytaj także: Czego pies nie może jeść? Lista produktów szkodliwych dla psów Kontakt dziecka ze zwierzęciem jest bardzo ważny - wspomaga rozwój emocjonalny, uczy odpowiedzialności i empatii, obniża poziom stresu i wzmacnia odporność. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Jak pies z dzieckiem? Źródło :Dzień Dobry TVN Po rozpoczęciu spacerów możecie kontynuować werandowanie. Nie zawsze bowiem jest pogoda odpowiednia na przechadzki, ale już na drzemkę przy otwartym oknie – jak najbardziej. Zasada nr 3: Werandowanie zacznijcie od 5 minut i z każdym dniem wydłużajcie je o 5-10 minut. Gdy dojdziecie do 30 minut, czas pomyśleć o spacerze. fot. Fotolia Pytanie czytelniczki Jak oswoić bojącego się psa? Witam! Znaleźliśmy suczkę - młodego owczarka (ma około roku). Pies od kilku dni jest u nas w ogrodzie. Bardzo boi się ludzi i ciemności. Zapalamy jej światełka na noc, aby czuła się bezpiecznie. Pies nie chce zbliżyć się do ludzi. Nawet kiedy ją karmimy, nie podejdzie do nikogo. Dopiero jak odejdziemy, pies zabiera miskę w inne miejsce i zaczyna jeść. Chcielibyśmy ją wziąć do domu, bo jest już zimno, ale nie można jej złapać. Śpi bidulka na trawie. Wystawiłam jej kojec, aby miała cieplej. Trochę w nim poleży albo przenosi go w inne miejsce. Tak wystraszonego psa jeszcze nie widziałam. Mamy już jednego psa (10-letniego), którego też ktoś bardzo zranił, ale miał większe zaufanie do ludzi. Może Pani nam podpowie, w jaki sposób zwabić sunię do domu? Serce nam pęka jak ona jest na dworze i tak bardzo się boi. Przepraszam za kłopot, ale Pani jest chyba ostatnią osobą, która może nam coś podpowiedzieć. Pozdrawiam serdecznie. ~Sylwia Odpowiedź zoopsychologa Czas i nic na siłę Niestety suczka musiała zostać potężnie skrzywdzona i na pewno nie łatwo będzie jej komuś zaufać. Bardzo dobrym krokiem z Państwa strony było pozostawienie suni świateł w nocy, tak aby ciemność dodatkowo jej nie stresowała oraz zorganizowanie kojca. Niestety zachęcenie suni do wejścia do domu może zająć jakiś czas. Sama musi zaufać, że nic złego ją tym razem nie spotka. Nie można jej do niczego zmusić, ani zrobić czegoś na siłę. Polecamy: Lęk i agresja u psa przygarniętego ze schroniska Na początek proponuję zorganizowanie psu kojca zabezpieczonego przed zimnem. Może to być buda wyłożona słomą (daje ciepło i nie pochłania wilgoci). Buda może być pokryta styropianem dla dodatkowej izolacji przed śniegiem i mrozem. Jeżeli sunia zabiera miskę i idzie z nią w wybrane przez siebie miejsce, to proszę zacząć jej tam stawiać posiłek. Pies sam wybrał miejsce, w którym czuje się bezpiecznie. Proszę na siłę nie podchodzić do psa, a jeżeli idzie Pani w jej kierunku z miską, proszę nie iść na wprost a po łuku. Proszę również nie patrzeć jej prosto w oczy. Raczej zerkać i odwracać wzrok. W ten sposób da Pani psu do zrozumienia, że nie ma się czego bać i ma Pani wobec niej pokojowe zamiary. Może ją Pani również uspokajać często ziewając, czy oblizując wargi. To dla psa sygnał (tzw. uspokajający), że wszystko jest w porządku i nie ma się czego bać. Jeżeli sunia przekona się, że nic jej nie grozi, można zacząć przestawiać miskę coraz bliżej domu. Można zachęcać ją również pysznymi smakołykami, np. kawałkami kurczaka. Ułożyć z nich ścieżkę prowadzącą do dania głównego – miski stojącej blisko domu. Jeżeli sunia zacznie jeść proszę pozostawać w zasięgu jej wzroku, ale zupełnie nie zwracać na nią uwagi, ani nie robić żadnych gwałtownych ruchów. Pies powinien skojarzyć obecność człowieka z czymś miłym - w tym przypadku z jedzeniem. W kojcu można rozpylić syntetyk psich feromonów Dadzą psu poczucie bezpieczeństwa w danym miejscu. Zabawy z drugą – 10-letnią suczką w zasięgu wzroku nowoprzybyłej mogą pomóc w przekonaniu jej, że człowiek to nic złego. Jeżeli sunia zrozumie i zobaczy, że nie ma się czego bać – szybciej będzie w stanie zaufać. Proszę pamiętać, że oswajanie suni zajmie sporo czasu. W tym przypadku trzeba wykazać się ogromną cierpliwością i łagodnością. Życzę powodzenia i gratuluję wspaniałego podejścia i serca dla zwierząt! Pozdrawiam Justyna Marut. Zobacz także: Pies bojący się wszystkiego Sprawdź, jak oswoić psa z dźwiękiem odkurzacza - http://bit.ly/StrachPrzedOdkurzaczemCS-YTSUBSKRYBUJ - http://bit.ly/SubskrybujJohnDogaKonkretny problem - ko
Pojawienie się w domu małego człowieka jest ogromną zmianą dla młodych rodziców, ale również dla ich pupili. Istnieje wiele mitów na temat relacji kotów z dziećmi. Jak jest naprawdę? Czy koty i noworodki mogą ze sobą współistnieć?Koty nie reagują najlepiej na zmiany. Są zwierzętami terytorialnymi i stosunkowo trudno jest im zaakceptować nową sytuację. Oczywiście zmiany są naturalną częścią życia i przygotowanie do nich kota jest możliwe, ale wymaga zrozumienia i cierpliwości. Noworodek przynosi do domu całkiem nowe zapachy, a te szpitalne są dla zwierząt wyjątkowo drażniące. Należy także pamiętać, że dziecko wiąże się najczęściej z krzykiem, płaczem i zabraniem 100% uwagi opiekunów, która wcześniej należała do pupila. Większość poczułaby się zdezorientowana, więc jak ma to rozumieć kot? Czy kot zagraża noworodkowi? Krąży wiele mitów na temat tego, jakoby koty miały atakować małe dzieci, gryźć je i drapać. Nie ma to nic wspólnego z prawdą. Koty są bardzo ciekawe świata i Twój kot będzie z pewnością bardzo zainteresowany małym stworzeniem, które pojawiło się na jego terytorium, ale nie wyrządzi mu żadnej krzywdy (o ile oczywiście nie ma poważnych problemów behawioralnych, o których wiesz). Większość kotów jest albo bardzo przyjaźnie nastawiona do noworodków, albo od nich ucieka, kiedy usłyszy ich krzyk. Kot, który regularnie odwiedza lekarza weterynarii, został zaszczepiony zgodnie z książeczką szczepień, a także jest odrobaczany, nie stanowi żadnego zagrożenia chorobowego dla ciężarnej kobiety jak i już narodzonego dziecka. Bardzo często słyszy się o toksoplazmozie, jednak według badań większe ryzyko zarażenia się nią niesie jedzenie niemytych owoców i warzyw, a także mięsa. W przypadku kotów wektorem zakażenia są odchody, które musiałyby leżeć w kuwecie parę dni, aby drobnoustroje mogły się rozwinąć i stanowić realne zagrożenie. Jak przygotować dom na pojawienie się dziecka? Oswajanie kota z małym domownikiem należy zacząć na długo przed porodem. Kiedy tylko urządzicie pokój dla dziecka, kot powinien mieć możliwość przechadzania się po nim, obwąchania wszystkich nowych sprzętów i pozostawienia swojego zapachu. Może się zdarzyć, że kot zechce wypróbować łóżeczko, czy przewijak w roli legowiska. Pozwól mu - powinien się oswoić z wszystkimi nowościami. Jeśli jednak nie chcesz, by kot wylegiwał się w łóżeczku, czy wózku, musisz mu to zakomunikować od razu i za każdym razem, kiedy będzie próbował na nie wskoczyć. Niekonsekwencja działa na Twoja niekorzyść. Dobrym pomysłem jest także zaaranżowanie miejsc dostępnych tylko dla kota w nowym pokoju. Mogą to być np. kocie półki ścienne , legowisko (np. na parapet), drapak, itp. Pozwoli to poczuć się kotu bezpieczniej w nieznanej dotychczas przestrzeni i przy nowym członku rodziny. Dołoży to także zasobów kotu, które nadają stabilizację psychologiczną narodzeniu dziecka, ale jeszcze przed jego przyniesieniem do domu, niech jedna osoba – tata, ktoś z rodziny, przyjaciele, przynosi rzeczy przesiąknięte tamtejszym zapachem. Mogą to być ubranka, kocyk czy zabawka. Pozwólcie kotu na spokojnie zapoznanie się z nowym domownikiem. Połóżcie noworodka w bezpieczne, ale odkryte miejsce, gdzie kot będzie mógł podejść z każdej strony, obwąchać i przywitać się na swój sposób. Jak przyzwyczaić kota do noworodka? Tak jak w przypadku powyższego punktu, można zacząć oswajanie na długo przed porodem, poprzez odtwarzanie kotu dźwięków płaczu i innych wydawanych przez noworodka. Najlepiej zacząć od ściszonych dźwięków i stopniowo podkręcać głośność. Pamiętajmy również, że kot wymaga czułości i uwagi. To oczywiste, że po porodzie siłą rzeczy będzie jej dostawał mniej, ponieważ dziecko początkowo pochłonie większość czasu. Dlatego należy nieco zmniejszać czas poświęcany kotu już przed porodem, czy nie czuł się odrzucony. Jednak mimo nowych obowiązków nie można zapominać o kocim domowniku i poświęcać mu czas i uwagę, przytulać i zabawiać. Jest to niezwykle istotne, ponieważ koty tak drastycznie pozbawione uwagi popadają w depresję. Zdecydowanie lepiej zapobiegać, niż leczyć, szczególnie, że przecież miłością darzymy zarówno kota, jak i noworodka. Jeśli wiesz, że Twój kot jest nerwowy i obawiasz się pierwszego spotkania z małym dzieckiem, możesz zaopatrzyć się w środki relaksujące dla kota. Są to preparaty zmniejszające napięcie i poprawiające nastrój, takie jak:1. Preparaty ziołowe2. Suplementy3. Feromony (niektóre preparaty można włożyć do kontaktu jak dyfuzor zapachowy, uwalniają wtedy uspokajającą dla kota woń) Jeszcze jednym świetnym sposobem jest przywiezienie ze szpitala ubranek i kocyków dziecka, by dać kotu kilka dni na oswojenie się w nowym zapachem, przez to pierwsze spotkanie i przyzwyczajenie się kota do dziecka powinno odbyć się bez większych problemów. Wychowywanie dziecka w obecności zwierząt, a tym bardziej milusińskich kotów, bardzo pozytywnie wpływa na ich rozwój psychoruchowy. Warto zrobić wszystko, aby pupil od razu nie zraził się do noworodka i aby rozwinęła się między nimi wyjątkowa przyjaźń. Maja Magiera Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii
Noworodek wymaga uwagi. Młodzi rodzice są często niepewni tego, czy zajmują się dzieckiem w odpowiedni sposób. Na szczęście opieki nad noworodkiem można się nauczyć. Zmęczenie jest również czymś naturalnym. Należy więc pamiętać, że każdy młody rodzic ma podobne problemy i nie jesteśmy sami z naszymi wątpliwościami.
Jak oswoić psa z kotem ? Od lat w ludzkiej świadomości funkcjonuje przekonanie, że pies i kot są odwiecznymi wrogami i życie pod jednym dachem z obydwoma stworzeniami może być nie do wytrzymania. Weszło to nawet do księgi przysłów i słysząc że sąsiedzi żyją „jak pies z kotem” natychmiast wyobrażamy sobie pasmo awantur i kłótni. Zdjęcie: Artur Runowski Wystarczy wejść na strony internetowe hodowli psów żeby zobaczyć zdjęcia będące dowodem, że to przekonanie dalekie jest od rzeczywistości. Widać, że często jedzą z tej samej miski, śpią w jednym legowisku i znakomicie razem się bawią. Takich zdjęć nikt nie jest w stanie zaaranżować, ustawki są i na zawsze pozostaną domeną ludzi. Niestety nie zawsze jest tak różowo, choć najczęściej nawet te psy, których pasją jest gonienie kotów na spacerze, domowe koty akceptują i nawet potrafią je bronić przed innymi psami. Co więc możemy zrobić, by ich wzajemne relacje układały się bezproblemowo - przede wszystkim nie ingerować i nic nie robić na siłę, zostawić im czas, by się poznały i polubiły. Może na początku nie będzie to wielka miłość, wystarczy bezkonfliktowa koegzystencja. Psy i koty mają tak różne charaktery i chodzą tak odmiennymi drogami, że potrzebują nieraz sporo czasu, żeby się spotkać i zaakceptować. Największy problem może być z psami myśliwskimi, obdarzonymi pasją polowania. W tym przypadku, choć oczywiście bywają wyjątki, przekonanie psa by polubił kota może się nie udać. Ponieważ nasz poradnik dedykowany jest przede wszystkim właścicielom psów, zajmiemy się problemem wprowadzenia kota do domu w którym mieszka pies. Nie każdy ma to szczęście, że jego czworonóg pochodzi z hodowli, w której w ramach socjalizacji został oswojony z kotami. Ich towarzystwo jest dla niego wówczas czymś całkowicie naturalnym, nie wiąże się ze stresem i możemy być pewni, że w swoim nowym domu również będzie do nich przyjaźnie nastawiony. A co zrobić, jeśli wcześniej pies nie miał kontaktów z kotami, a nam się marzy wzięcie kociaka do swojego domu ? Do szczeniaka przychodzi kociak W tym przypadku nie ma najmniejszych problemów i takie spotkania zazwyczaj nie wymagają żadnych specjalnych przygotowań. Żaden z czworonogów nie ma złych doświadczeń, żaden w tym wieku nie wykazuje agresji. Obydwa szukają towarzystwa do dobrej zabawy. Razem dorastając w krótkim czasie stają się nierozłącznymi przyjaciółmi. W przypadku dużego psa, który w wieku szczenięcym bywa słoniowaty, trzeba uważać, żeby nie zrobił kotu krzywdy, na szczęście kot jest tak zwinny i sprytny, że przeważnie doskonale sobie radzi i to on robi psa w konia. Do szczeniaka przychodzi dorosły kot Ze względu na dużą różnicę wieku, ta sytuacja będzie znacznie trudniejsza, bo kot ma już swoje upodobania i zwyczaje, a szczeniak nie ma żadnych zahamowań i wszelkimi sposobami próbuje zachęcić kota do zabawy. Jeśli kot był przyzwyczajony do psów nie powinno być problemów, zwłaszcza, że szczenię jest przyjaźnie nastawione. Jeśli kot nie miał okazji dłuższego przebywania z psem, może zachowywać się nieufnie, ale wobec pozytywnego nastawienia psiaka nie powinien mu zrobić krzywdy. Ich pierwsze zabawy wymagają jednak stałego nadzoru, bo szczeniak lubi gonitwy i podgryzanie, czym kot zapewne nie będzie zachwycony. Istnieje niestety duże prawdopodobieństwo, że pies dostanie od kota po nosie, ale w ten sposób nauczy się, ze są granice, których mu nie wolno przekraczać i choć lekcja czasami bywa bolesna, zazwyczaj jest bardzo skuteczna. Nie jest wykluczone, że w tym tandemie to kot będzie rządził, ale z czasem najprawdopodobniej złagodnieje. Do dorosłego psa przychodzi kociak Najlepiej wprowadzić kociaka do domu wtedy, kiedy pies potrafi już wykonać przynajmniej takie komendy jak “do nogi” i “nie rusz”. Bardziej przyjaźnie zachowa się kociak, który nie ma złych doświadczeń z psami, natomiast jeśli został kiedyś przez jakiegoś psa wytarmoszony, będzie się go bał i może upłynąć sporo czasu zanim zostaną przełamane pierwsze lody. Kilka dni przed przyjściem kotka, bardzo wskazane jest położenie w pobliżu psiego legowiska kocyka pachnącego kociakiem, żeby się pies oswoił z jego zapachem. Mały smakołyk, jaki na nim znajdzie powinien go do niego życzliwie usposobić. Można mu również dać ten kocyk do powąchania przed każdą zabawą. Zanim przyniesiemy kociaka do domu, warto wyjść z psem na długi spacer, żeby był odpowiednio zmęczony. Kotek w tym czasie powinien poznać swoje nowe mieszkanie, wówczas w każdym miejscu będzie jego zapach. Również on będzie miał okazję zaznajomić się z zapachem psa. Przed jego powrotem chowamy kota i pozwalamy mu spokojnie obwąchać pachnące już kotem mieszkanie. W ten sposób po obu stronach opadnie część emocji związana z nowymi ekscytującymi zapachami. Ponieważ najedzony pies jest zawsze spokojniejszy, tym razem wyjątkowo przed wyjściem na spacer można go nakarmić. W żadnym przypadku, nawet jeśli pies przejawia poddenerwowanie lub agresję, nie wolno go za to karcić, by nie doszło do negatywnego skojarzenia tego faktu z zapachem i obecnością kota. Przy pierwszym kontakcie pies powinien mieć smycz, żeby w razie potrzeby można go było przytrzymać. Uniemożliwi mu to zbyt natarczywe i mało delikatne obwąchiwanie kota i ruszenie za nim w pościg. Pies doskonale wyczuwa emocje właścicieli i ich zdenerwowanie mu się udziela. Zapewne jest bardziej podniecony, niż gdyby tego samego kotka spotkał na neutralnym gruncie. Jeżeli więc po kilku minutach zachowuje się spokojnie można mu odpiąć smycz. Jeśli chodzi o kota, mamy dwie możliwości: albo puszczamy go luzem dając mu możliwość ucieczki, gdyby pies stał się zbyt natarczywy, albo trzymamy (najlepiej owiniętego w ręcznik żeby nie mógł nas podrapać) na kolanach i dajemy psu do obwąchania. Druga metoda sprawdza się tylko wtedy gdy kot jest ufny i nie przejawia strachu. Suczka która ma szczeniaki lub tylko ciążę urojoną ma tak silnie rozbudzony instynkt macierzyński że z entuzjazmem przyjmie i nawet dokarmi małego kociaka zwłaszcza, jeśli uprzednio pod jej nieobecność, poleży w legowisku i będzie pachniał jej maluchami. Również dobrze wychowany i zrównoważony samiec nigdy nie zaatakuje małego, bezbronnego kotka. Ale zawsze lepiej stosować zasadę ograniczonego zaufania. Przez pierwsze dni pod żadnym pozorem nie powinniśmy zostawiać zwierząt samych. Również jedzenie najlepiej podawać w oddzielnych pomieszczeniach. Pies, który dopuszcza kotka do zabawy, niekoniecznie będzie będzie chciał się z nim dzielić swoim posiłkiem. Jeśli musimy wyjść z domu, najlepiej na wszelki wypadek zostawić je w oddzielnych pomieszczeniach. Jeśli mamy w domu transporterek lub klatkę, którą do tej pory pies traktował jako miejsce do spania, nie powinniśmy tam teraz zamykać kota. Pies mógłby to odebrać jako naruszenie swojej przestrzeni, a kota potraktować jak intruza. Pies nie powinien mieć również dostępu do kociej kuwety ponieważ niektóre psy mają mało elegancki zwyczaj zjadania kocich odchodów. Do dorosłego psa przychodzi dorosły kot Jest to wariant najtrudniejszy. Podstawowe zasady są identyczne, jak w przypadku przygarnięcia kociaka. Na wszelki wypadek przed spotkaniem można kotu przypiłować pazurki, jeli na to pozwoli. W przypadku gdy dorosły kot nie był przyzwyczajony do kontaktów z psem, może się go bać lub nawet być do niego agresywnie nastawiony. Ani na chwilę nie wolno więc zostawić ich samych, a przed spotkaniem trzeba odpowiednio zaaranżować mieszkanie. Ponieważ w tej sytuacji nie ma możliwości przytrzymania kota, bo jeśli wpadnie w panikę może nas dotkliwie podrapać, trzeba zostawić im swobodę działania. Kot jednak powinien mieć możliwość schowania się w jakiś niedostępny dla psa zakamarek lub wejścia na tyle wysoko, aby pies nie miał do niego dostępu. Może to być np. najwyższe piętro dobrze umocowanego, wysokiego drapaka. Równie praktycznym rozwiązaniem może być barierka w drzwiach między pokojami, chyba, że pies jest na tyle duży, że łatwo ją przeskoczy. Ten pierwszy kontakt na odległość jest rozwiązaniem najlepszym i najbezpieczniejszym, bo nie ma ryzyka, że kot podrapie kogoś z domowników albo przejedzie pazurami po nosie lub co gorsza po oczach psa, który tylko chciał go powąchać. Usadowiony w niedostępnym dla psa miejscu, świetnie kontroluje sytuację i może zdecydować, czy już nadszedł moment by się do psa zbliżyć. Pozwala to obu zwierzętom przyzwyczaić się do swojej obecności. Psa można delikatnie trzymać za obrożę, głaskać go, ewentualnie dać mu ulubiony smakołyk, który zawsze wywołuje pozytywne skojarzenia. Zwierzętom znacznie łatwiej przyzwyczajać się do siebie, kiedy są w bezpiecznej odległości, dlatego nigdy nie powinniśmy na siłę przyspieszać momentu ich zbliżenia się do siebie. Ciekawość zazwyczaj szybko bierze górę nad agresją. Celem pierwszego etapu jest wzajemna akceptacja. Od ich charakterów zależy, czy ich relacje ograniczą się wyłącznie do wzajemnego tolerowania, czy z czasem przerodzą się w przyjaźń. Z dobrze wychowanym psem mamy zazwyczaj bardzo bliski kontakt i łatwiej go do wielu rzeczy przekonać. Niestety nie można tego powiedzieć o kotach które są wielkimi indywidualistami i nie poddają się żadnym perswazjom ani tresurze. Znacznie częściej niepowodzenie we wprowadzaniu dorosłego kota do domu leży po stronie kota niż psa. Dopóki obydwa czworonogi mogą się swobodnie poruszać po mieszkaniu, nie zrobią sobie krzywdy. Podczas tych spotkań domownicy powinni być spokojni i zachowywać się naturalnie, nie mogą być spięci i zrywać się za każdym razem, gdy zwierzęta się do siebie zbliżą. Na koniec jeszcze dwie wskazówki: - z początku pies może odbierać kota jak zagrożenie i odczuwać zazdrość o swojego pana. Właściciel musi zrobić wszystko, by go przekonać, że wraz z przybyciem kota jego pozycja nie ulega zmianie, a jeśli, to tylko na jego korzyść, bo zyskuje nowego, wspaniałego kompana do zabawy. - pies łatwiej akceptuje kota, którego sierść przesiąknięta jest zapachem jego właściciela. Przed spotkaniem można przez pewien czas potrzymać małego kociaka za pazuchą a dużego na kolanach. No i oczywiście wszystko jest łatwiejsze, jeśli psy są dobrze wychowane. Tę radę przekazał nam p. Artur Runowski, autor pierwszego zdjęcia w tym artykule, hodowca, w którego domu od lat w wielkiej przyjaźni żyją potężne tosy z kotami.
Pamiętaj, że jednym z mechanizmów obronnych w sytuacji zagrożenia jest agresja. Spontaniczne podchodzenie naszej pociechy do psa wiąże się więc z ryzykiem wystąpienia zachowania agresywnego. Dlatego wręcz koniecznością i obowiązkiem każdego rodzica i opiekuna psa jest wprowadzenie takich zasad, aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo.
Jaki widok kojarzy ci się z hasłem „strachliwy pies”? Bezdomne zwierzę po przejściach, a może czworonóg adoptowany ze schroniska? Nic bardziej mylnego. Stany lękowe u psa mogą występować nawet w tzw. najlepszych rodzinach. Dowiedz się jaka może być ich przyczyna, a przede wszystkim jak oswoić psa? Jak objawia się lęk u psa? Zauważyłeś kiedyś, jak reaguje Twój pupil, gdy poniesiesz głos na przykład w emocjonalnej rozmowie z innym domownikiem? Czasami nie do końca jest pewny, czy jesteś zły, ale na wszelki wypadek kuli po sobie uszy i unika kontaktu wzrokowego. Poczucie strachu sprawia, że pies chce stać się mniejszy, niemal zniknąć. Niektóre chowają się pod łóżkiem lub w łazience, szukają swojego bezpiecznego miejsca. Wystraszony pies będzie unikał bezpośredniego kontaktu wzrokowego, chociaż możesz zaobserwować, że stara się zerkać na to, czego się boi. W skrajnych przypadkach silny lęk może wywołać nawet zachowanie agresywne. Dochodzi do niego, gdy zwierzę nie widzi już drogi wycofania się i ucieczki. Dlatego tak ważne jest, aby nie osaczać wystraszonego czworonoga. Zatem – jak oswoić psa? Strachliwy pies – przyczyny tego zachowania Skąd biorą się stany lękowe u psa? Do najczęstszych przyczyn zaliczamy predyspozycje genetyczne, traumatyczne doświadczenia, a także złą socjalizację. Niestety w wielu sytuacjach strach u zwierzęcia spowodowany jest działaniem człowieka… Czego najczęściej boją się czworonogi? Najczęściej reakcję lękową wywołują głośne i nagłe dźwięki, takie jak wystrzały fajerwerków, huk piorunów podczas burzy, hałas odkurzacza lub robota kuchennego. Zdarza się również, że pies boi się innych psów lub ludzi (na przykład weterynarza). Zwierzęta po przejściach boją się ludzi lub np. konkretnie mężczyzn, jeśli sprawcą złych doświadczeń był jeden z nich. Zdarza się również, że pies boi się wszystkiego. Może pomyślisz, że jest to określenie na wyrost. Jednak naprawdę zdarzają się takie czworonogi, które mają za sobą wiele traumatycznych wydarzeń. W efekcie każdy gwałtowny ruch opiekuna, głośny dźwięk czy bliska obecność innego czworonoga będzie wywoływał w nich głęboki stres. Szczególnie w sytuacji, gdy adoptujesz zwierzę ze schroniska, musisz być gotowy na to, że odkryjesz prędzej czy później psie lęki, nad którymi trzeba będzie popracować. Stany lękowe u psa – konsekwencje zdrowotne Długotrwałe poczucie strachu wiąże się z silnym stresem. W efekcie strach, który powinien szybko ustępować, zamienia się w stany lękowe. U psa, podobnie jak u człowieka, mogą one doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Długotrwały lub często pojawiający się lęk u psa może prowadzić nie tylko do zaburzeń posłuszeństwa, częstej wokalizacji (np. wycia czy skomlenia), ale również do zaburzeń snu, problemów z trawieniem (np. biegunka) czy autoagresji (np. wygryzanie sierści). Dlatego bardzo ważne jest, aby nie zostawiać czworonoga samego sobie z problemami. W razie problemów zdrowotnych nie wahaj się skorzystać z konsultacji z lekarzem weterynarii. Strachliwy pies. Oswajamy straszne dźwięki Huk petard lub piorunów, hałas powodowany przez odkurzacz, robota kuchennego, czy suszarkę – pies może bać się różnych odgłosów. Być może u Twojego czworonoga, tak jak u mojego, strach przed danym dźwiękiem powstał z bardzo konkretnej przyczyny. Przez kilka lat nie mieliśmy żadnego problemu związanego z hukiem fajerwerków, a impreza sylwestrowa nie kojarzyła się Idefixowi z niczym nieprzyjemnym. Do dnia, w którym ktoś rzucił mu niemal pod same łapy petardę, która wybuchła. Niestety od tego momentu każdego roku w okresie noworocznym mój pies mierzy się ze strachem, chociaż i tak udało nam się wyeliminować napady paniki podczas wychodzenia na spacery. W przypadku głośnych dźwięków dobrze sprawdza się odwrażliwianie. Jest to długi proces, który wymaga cierpliwości. Chodzi oczywiście o odtwarzanie psu dźwięków, które wywołują w nim strach, ale bardzo cicho. Jeśli zwierzę zachowuje spokój, nagrodź je smakołykiem i pochwal. Z czasem należy zwiększać głośność. I tutaj kryje się haczyk, nie można tego robić zbyt szybko, aby nie zepsuć dotychczasowych efektów. Takie działanie ma sprawić, że pies zacznie kojarzyć dźwięki fajerwerków, burzy czy odkurzacza pozytywnie. Pamiętaj, aby w czasie burzy czy imprezy sylwestrowej odciąć psa od bodźców świetlnych, które mogą pogłębiać lęk. Pozwól mu również znaleźć sobie bezpieczne miejsce, nie głaszcz go i nie pocieszaj. To nie pomoże, a wręcz przeciwnie – wzmocni jego strach. Lęk przed innymi psami Wiele psów, szczególnie małych ras, strach przed innymi czworonogami maskuje agresją. Czy zauważyłeś, jak w takiej sytuacji zachowuje się opiekun takiego zwierzęcia? Najczęściej bierze strachliwego psa na ręce, a do tego głaszczę go i mówi, aby się uspokoił. To niestety bardzo duży błąd. Dla psa to sygnał, że jego zachowanie w takiej sytuacji jest dobre! W efekcie następuje wzmocnienie lęku u psa i upewnianie go w poczuciu, że trzeba się innego psa bać. Jak to zmienić? Zacznij od zmian w swoim zachowaniu. Podczas spacerów pilnuj, aby smycz pozostawała luźna (napięcie smyczy może powodować uczucie niepokoju). Jeśli widzisz zbliżającego się czworonoga, a Twój pies zachowuje spokój, nagrodź go za to smakołykiem. Warto odbywać takie sesje oswajające z zaprzyjaźnionym i dobrze zsocjalizowanym zwierzęciem. Jego spokój pozytywnie wpłynie na Twojego pupila, który wielu zachowań uczy się za pomocą naśladowania. Pies boi się właściciela Najbardziej przykrym widokiem jest ten, gdy zwierzę boi się człowieka. To zazwyczaj świadczy o tym, że ma za sobą bardzo złe doświadczenia, takie jak zastraszanie krzykiem, bicie, czy głodzenie. Traumatyczne chwile tym mocniej zapadają w psychikę i pamięć, im dłużej trwały. Zaufanie takiego czworonoga bardzo ciężko jest odbudować. Wymaga czasu i cierpliwości, ale jest możliwe. Cała praca nad tak silnym lękiem u psa musi opierać się na metodzie małych kroków. W tym przypadku zbyt szybkie przechodzenie do kolejnych etapów może wywołać odwrotny skutek. Od samego początku prezentuj wobec psa „pokojową” postawę – ustawiaj się do niego bokiem, unikaj bezpośredniego kontaktu wzrokowego, a także pilnuj się, aby pozostawać jak najczęściej na jego poziomie. Ważne jest również, abyś nie wykonywał gwałtownych ruchów. Możesz spróbować również pewnego rodzaju przekupstwa. Pozytywną relację i zaufanie możesz budować na co dzień za pomocą jedzenia. Na ile możesz sobie pozwolić w tej kwestii? To sprawa indywidualna. Nie każdy pies zaufa od razu na tyle, aby wziąć karmę z ręki. Jeśli będzie to możliwe, karm zwierzę osobiście. Każdy posiłek będzie zwiększał poziom jego zaufania wobec Ciebie. Z czasem pupil pozwoli Ci na coraz większą ingerencję w jego przestrzeń. Jak oswoić psa? Lęk u psa a techniki relaksacyjne Poza pracą nad tym, jak oswoić psa z jego lękami, możesz również zastosować ogólne techniki relaksacyjne. Twojemu czworonogowi może spodobać się na przykład masaż TTouch, który został opracowany już ponad ćwierć wieku temu w Stanach Zjednoczonych. Technika TTouch polega na masowaniu zwierzęcia ruchami okrężnymi (1 i ¼ obrotu). Stosowane w niej koliste ruchy mają wpływać na obniżenie poziomu stresu i relaksować. Tego typu masaż różni się od klasycznego głaskania tym, że uciskana lekko skóra psa porusza się wraz z ruchem. Podobny efekt może przynieść również stosowanie tzw. kamizelki antystresowej. Została ona skonstruowana tak, aby uciskać lekko tułów zwierzęcia i w ten sposób łagodzić skutki stresu. Mimo rekomendacji wielu lekarzy weterynarii, samo założenie kamizelki nie rozwiąże problemów i nie sprawi, że Twój pies przestanie się bać obcych ludzi czy innych czworonogów. Z tego powodu może być jedynie środkiem zmniejszającym doraźnie poziom stresu i napięcia, ale nie zwalnia Cię z pracy nad oswajaniem bodźców lękowych. Jak oswoić psa? Oswajaj, a nie przełamuj Wiele psów mierzy się na co dzień z różnymi lękami – jedne boją się innych czworonogów, inne chowają się na widok odkurzacza. A czy Twój pupil również się czegoś obawia? Jeśli tak, to mam nadzieję, że teraz wiesz już jak oswoić psa z jego lękiem. Właśnie tak – oswoić, a nie przełamywać na siłę. Tylko spokojna i cierpliwa praca przyniesie wspaniałe efekty.
6hzEy6.
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/85
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/55
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/95
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/55
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/42
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/84
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/27
  • 6u8ap1x1rg.pages.dev/26
  • jak oswoić psa z noworodkiem